Vakitsiz Anlatı Şiiri - Ünal Serhat Yorg ...

I

Uzun bir gecenin ilerleyen pençesinde,
İstasyonlarda yankılanan iç çekişle,
Kısmetin, tren pencerelerinden bakınca,
Bir yansımaya dönüşür:
Kendini görürsün, hep eksik surette.

II

Mesele, dönmek veya gitmek değil,
Hiç ayrılmamış olmak.
Kendi evimin kalbinde,
Perdelerin rüzgârla fısıldadığı odada,
Yatağımda değilim sanki,
Sonsuzluğa çarpıp dağılmak gibi,
Öpüşürken derinlik duymak gibi,
Hiçbir anlamı kalmayacak diye.
Özlem, acının en zarif kılığıdır.