Vakitsiz Şiiri - Ozgur Laleoglu

Gittikca azaliyor hayat
neyi erken yasarsan yasa o kadar kendine gec kaliyorsun bu saganakta
Sana gocuyorum her bahar bitiminde bir bedevi telasiyla yalinayak
Yollarimiz cikmaz sokak it lesleri pusuda ac kalmislar etimize
Usudugumuzde kirpiklerimizin yorgunlugunu simdi anliyorum..

Saclarini artik sonbaharin sari bugday benizli yapraklarina gomdum
Sesine bensizligi emanet ediyorum
Ici bulanik bir akvaryumdu yollarimizi yitirdigimiz
Kulume basanlar utanirken varligindan
Sana gul kokulu dizeler getiriyorum
Bu son gidisim, saril sarmala dizelerin sicakliginda isit usuyen yanlarini korkma
Ama bu kez kurutma

Bilki
yaslarimi yanagima varmadan oldururdum huzun ne kadar can yakici olsada
Alnini yuregime yasladigin gune bakip
Seni oylece terk ediyorum
Ardimdaki gunlere bir demet ihtimal yaslayarak
seni zamansiz terk ediyorum....