VakİTsız Şiiri - Arjin Murad

Gecenin vakitsizliğine atılmış bir çığlıktım...
Tut(a) madım vaktini hiçbir şeyin...
.........................................................................
zamana ait birşeyim yok,
saatim beni sattığından bu yan....
-kötüydü sigara parasına satılmak-
şimdi tek bir zaman var hayatımda -gece-
vakitsiz bir kuytuluk....
vAKitSIZ ben...
ve gece....

-çaresizim-yada sigarasız diyelim....
en kötüsü artık beni satacak bir saatimde yok.
sadece gece var,
ben varım
ve sadece çaresizken aklıma düşen sen
koskoca -KARanlık-bir küme gece
ve bu kümenin etkisiz elemanı,
sürekli elemanı ben...
yanlızım,gece çok daha kuytulaşıyor...
her çaresiz kaldığımda aklıma düşmesen kuytuluk yutacak beni belkide....
2
ama sendin değil mi_?
kutsala varan tüm yollarda yol ayrımım...
sendin köpek karanlığına beni çeken..
-oysa köpektende karanlıklardan da korkardım ben-
sendin sevgimin sömüreni.
mutualist yaşamak varken
ömrü parazite çeviren sendin...
sendin ölüm sebebi bütün sevmelerimin....
değil
mi
?
evet sen-Dİn..
sen-Dİn..
sevdiğim-Dİn
Ama şimdi...
-di li geçmişbir sevgi(li) sin...
yada -miş li geçmiş bir çaresizlik......
Gözlerinden b-akarken ben dünyaya
derin bir karanlık gördükten sonra
yakışık kalmazdın zaten hiç bir -ecek-acaklı rüyalarıma
Belki bu yüzden yitirilen ne varsa sen,
sana ait ne varsa yitirilen...
ben(i) yitiren....

Birşeyi yitirdiğine sevinen ben...
yitirilen sen...
kaçan sen...
giden sen...
yitirilen sen..
yitiren ben..

senle yitirdiklerine ağlayıp
bir çok şey yitiren ben..
-şimdi susuyorum hemde hiç susmadan-
yitirdim sesimi de senle..
sadece acının yankısı var -kendi yok-
acının bendeki,
ruhun bedendeki yankısı yani...
birde ''kafiye yakışmaz gece''
bana kalanların özeti..

23/01/06
siirt
Arjin