Vakitli Vakitsiz Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

Seni anlamak zor oldu, tanımak da
Sevdin vakitli vakitsiz;
Gelişin ve gidişin gibi kâh yanımda, kâh uzakta
Özlersem gözümde seversem özümde
Yani öyle işte.

Bahar mı gelmiş?
Ellerde güller papatyalar, tabiat yeşil yeşil gülüyor habersiz
Sabah akşam demeden vakitli vakitsiz
Sana hep müsaitim, saatler sınırsız.
Bil ki dört mevsim hazan sensiz
Yokluğunda topraklar kıraç
Damar damar çatlamış sana susuz
Dil lâl, dudaklar kilitli sohbete hasret
Yutkunmak zor, kurumuş boğaz
Aşk dizilmiş vakitli vakitsiz.

Gözlerde belli belirsiz siluetin
Zirveye yerleşmiş hayalimin gücü
Karanlık düşüyor gecenin orta yerine,
Korkular kol geziyor, rüyalar sensiz
Gel de yüreğime misafir ol
Vakitli vakitsiz.

Yetim yürek el açıp sevgi dilenmesin
Kaybolmuş ruhlar arasında ne olacağı belirsiz.
Hangi zaman diliminde geleceksen
Kapı açık
Anahtar mı sorma gitsin yerle yeksan
Nerede miyim aynı yerde,
Duvarda asılı şiirlerin içinde ki satır aralarında
Ya cümle sonunda ya virgül yanında
Aldırma yokluğuma
Gelirim vakitli vakitsiz.

Beklemeden yarını
Bu günden karar ver sevmeye
Ömür varla yok arası
Heba etmeden yılları satma yok pahasına
Uzanalım temmuz gecelerinde sahilin koynuna
Kadehteki şarap düşsün dolunayın gölgesine,
Yakamoz kıskansın

Gel artık yanıma vakitli vakitsiz…

Gamze YAĞMUR.

15/06/2013