Vakitlerden bir vakit, senin ömrün bitecek
Söz hakkın, davranışın, artık sona erecek
Sana ait eşyanın, sahibi değişecek
Seni seven kim varsa, dualar gönderecek…
Giymeye kıymadığın, elbise giyilecek
Harcamadığın para, bir güzel harcanacak
Lüzumsuz eşyaların, toplanıp atılacak
Ve bazı resimlerin, albümde saklanacak…
Varsa birkaç eserin, bir kenarda duracak
Belki bir gün okunup, belki öyle kalacak
Belki de kötü biri, sinirlenip yakacak
Mezarda kemiklerin, çatlayıp kırılacak…
Sen yaşarken değerin, az veya çok var biraz
Sen ölünce susuyor, elindeki kırık saz
Aklın başında iken, aşk dolu geçsin bu yaz
Sen ayakta uyursan, her şeyin değeri az…
Gece gündüz durmadan, uyuma, uyuturlar
Biraz dalgın olursan, cüzdanı uçururlar
Fazla taviz verirsen, gönlünü kuruturlar
Narsisler hassasları, can evinden vururlar…
Her köşede aksilik, bir tehlike gizlidir
Issız olan yerlerin, havası hep sislidir
Kötü huylu adamın, sakalı hep kirlidir
Her insanın eksiği, gönül kıran dilidir…
“Aklını iyi kullan, aptal gibi yaşama…”
7.1.2008
Erol GüngörKayıt Tarihi : 17.7.2016 20:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
