Vakitlerden Bir Eylül Akşamıdır

VAKİTLERDEN BİR EYLÜL AKŞAMIDIR

Desem ki;
Vakitlerden bir eylül akşamıdır
Penceremde bir karanfil, ebruli güneş,
Bildik türküsünü söyler hep gülüm
Az ötemde deniz, hasretimiz, ekmeğimiz
amansız kavgamız,
Yani bildiğimiz hazan vaktidir.
Dellendiren insanı yediveren hüznün vaktidir,
Düşüverirsin en olmadık yerde
Çat kapı aklıma, unutulduğunu sanma
Bil ki o vakit sorgudayımdır,
Gocunmam da;
Ah bir de,
Hoş olsa gidişlerin, gelişin kadar,
Gelişin kadar tatlı bir yel eser dışarıda
kimi vakit,
Alıp götüren seni memlekete, yavukluna
çoluk, çocuğa burnunda tüten,
Bu vakitler oldu mu hepten durur zaman
Bin bir kasvet başa bela kahırlar,
Engerek
misali
çöker
yüreğine
Otursan daralırsın, uzansan ne mümkün
yatmak,
Ejderhaya
keser
ranzan,
alimallah
Kesmez hıncını üç adımlıktır voltan
Bir ya sabır çekersin, yukardan aşağıya
Sonra bir selam yollarsın arkasından
birilerinin anasına,
Derken; bir ses duyarsın diplerden ağlamaklı
“ Yapmadım ağabeylerim valla yok kabahatim
ne işim olur afişle, slogan yazmayla
sonra ben kim, devrimcilik kim?
Dedim ya;
Yanlışlıkla aldılar beni, işten dönüyordum.
Hay talihimin içine s…”!
Yavanlaşır birden hava, bir ağır koku yayılır
genzini yakan,
Bildiğimiz sidik kokusu, küf zaten her yan
Gelir konar gözlerine
Bir ucube gece,
Kimliksiz
Iskartadan,
Bir intihar düşünürsün gözlerinde sevdalının
Sonra, sonra cayarsın,
Vakit
Direnme
Vaktidir
Hırsından öldürmek istersin dişlerinin arasında,
bir vakit
Harap olur bozulur gider asabın boktan yere
Kazanan hep vakittir,
Yenilen hep yorgun bedenin, gözlerin
Bir sonraki sorguya değin sızar kalırsın,
Sonra başka sesler duyarsın
Bir uğultudur alır sarar kulaklarını,
Ulaşır
İçeriye
Özgürlüğün
Sesi,
Sıkıntılı bir koşturmaca insanlarda
Bağırır yüksek perdeden kimi
“ Usandım ulan senin elinden karı
Hiç sonu gelmez mi dırdırının
Sen adamı katil edersin be;
Hay seninle evlendiğim güne…
İki biz yedi çocuk, ne yapayım?
Yetmiyor ulan, çalayım mı?
Açmış sonuna kadar diğeri bangır, bangır teybi
Aklınca bedava konser verir millete,
Sesler seslere karışır… Ayırt edemezsin
İçerden mi, dışarıdan mı?
Desem ki;
Vakitlerden
Bir
Eylül
Akşamıdır;
Dışarıda tatlı bir esinti kimi vakit böyle bonkör
Saçlarında deniz kokusu,
Sancılı bir uykuya yatmakta
Mengenede mapus
Ben sana…