Vakitler Hep Akşam Şiiri - Ahmet Kölecioğlu

vakitler hep akşam güneş doğmuyor
ay görünmüyor her yer karanlık
sarıyor bütün beynimi elem keder
anlamsız bir hüzün anlamıyorum

anlamsız sanki her şey bütün dünya
boş boş bakıyorum gördüğüm her şeye
insanlara ağaçlara toprağa suya
düşünüyorum yürüyorum

kuşlar uçuyor arabalar geçiyor
insanlar geziyor sohbet ediyor
ben yürüyorum dalgınım düşünüyorum
nefes alıp veriyorum yüreğim yerinde kalbim çalışıyor

ama kafam işte o karışıyor
bilmiyorum anlamıyorum siğara yakıyorum
yine yürüyorum yine vakitler hep akşam
güneş doğmuyor ay görünmüyor her yer karanlık

yine sarıyor tüm beynimi elem keder
bilmediğim anlamsız hüzün
bilmiyorum bilemiyorum
anlamıyorum anlayamıyorum

kölecioğlu bilemiyor
vakitler hep akşam göremiyor
hep efkarlı gülemiyor
mutluluğu bulamıyor

Ahmet kölecioğlu 2004