Sorunlardan yorulduk
Okyanuslarda boğulduk
Defalarca kendimizden vazgeçtik
Bir tek kalplerimizle yetindik.
Sevdik birbirimizi sorunlarla
Kimsenin olmadığı anlarımızda
Ben senin mutsuzluğunda gamzen oldum
Sen benim karanlığıma ışık oldun
Ben bir kibrit tanesi gibi kutuda dururdum
Sen o kibrite hayat oldun
Bir tek sürtmeyle
Hayatımda alev oldun
Sanma ki yaktın geçtin
Hamdım piştim yandım.
Ben irademi yeni bir kader gibi sana verdim
Kalbinle tasdikini beklerim
Bilirsin sabretmek ölmek gibidir
Bende peygamber değilim.
Bayramlar neşe mutluluk derler
Benim yüreğimi tunçtan mermiler deler
Umayım! Bir yerde özgürlüğümüzü ilan edelim
Diyar diyar gezelim.
Sen yokken ben bayramlarda eskileri giyindim
Bayramları sensizlik bildim
Kaç asır tutmadın ellerimi
Ceplerimde sakladım yüreğimi
Kelebeğin çokta vakti yok derler
Bilmezler ki o vakti Allah belirler
İkiyüz sene yaşayan karga olmak mı
Yedi gün kelebek olup uçmak mı?
Umayım! Varsan yedi gün kelebek olmaya
Her şeyi doya doya yaşamaya.
Kayıt Tarihi : 8.7.2022 11:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!