Vakit Yalnızlık Yarısı Şiiri - Meral Meri

Başımda bir tuhaf yalnızlıkla,
Meydan okuyorum,
Kuru kupkuru ağaçlara karşı...
Duygularımdan söz ediyorum,
Vakit, yalnızlık yarısı...
Ve ben tüm kiremitleri topluyorum;
Birer birer, terk edilmiş evlerden...
Denize açılmak işte bu kadar çetinken,
Ve ben,yalnızlık yarısı;
Soyunuyorum,çırılçıplak aklımla karşınızda.
Vakit, ne kadar da genişti oysa,
Bir,iki,üç,dört,beş,altı,yedi vs
Anlaşılmak adına-
Anlamak için:
Coşkuyu,
Kederi,
Hastalığı,
Ölümü bilerek
Mutlu olmak neden güçtü?
Vakit, boşu boşuna gelmek-
Boşu boşuna gitmek miydi?
Aklım bir garip yalnızlıkla
Meydan okuyacak kimse yok...