Vakit Yaklaştı Şiiri - İsmail Küpçü

VAKİT YAKLAŞTI
Evet vakit yaklaştı.
Adım, adım yaklaşıyorsun menzile,
Alametleri görünmeye başlamış gidişin,
Bak, gözlerin zayıflamış,
Uzakları göremez olmuşsun,
Vücut hergün sızılarla baş başa
Bel ağrıyor, yatakta bile rahatın yok,
Hafıza kamçısı çoktan kırılmış
Unutkanlıkta zaten arız olmuş,
Zekâvet kavramada eskisi gibi değil,
Mide tarumar, sinirler gergin,
Tansiyon yüksek huyda hırçınlaşmış,
Evet vakit yaklaştı, hazırlığın varmı?
Gözünü kapamakla seni burada durdurmazlar.
Sevkiyat var, her hal’u kârda götürüleceksin.
Kelepçeli olarak sevkedilmezden evvel uyan
Bak ölümün keşif kolları, senin
Kulakları üstünde tulu, etmiş
Başının yarısından fazlası beyaz kefene bürünmüş
Şakaklarında şafaklar sökmüş.
Kulakların eskisi gibi duymuyor artık,
Görmüyormusun! Vücudun sana ağır geliyor
Gözlerin toprağı süzerken, geçmişlerini düşün,
Bütün bunlar sana ne diyor biliyormusun?
Evet artık eskisi gibi değilsin
Kabullenmen gereken gerçekler var.
Ömrün yarım asrı geride bıraktı,
İhtiyarlar sınıfına çoktan girmişsin
Sermayen tükeniyor, haberin varmı?
Her şeyi yiyemiyor, her şeyi içemiyorsun
Baksana giydiklerinde değişmiş
Evet, hadiseler sana ihtar veriyor ki
Arzularını bırak, hevanı terk et,
İştahını çeken şeylerin peşine düşme
Heveslerini, keyiflerini düşünüp,
Senin rağmına olarak, senden ayrılıp,
Husulu anında sana arka verip, yüz çeviren
Geride kalacak pırtılara takılma
Daha gerçek gayelere yönel,
Seni ve bütün âlemi yaratanı düşün
Dünyaya niçin gönderildiğini öğren,
Hakiki vazifenin ne olduğunu derket
Kabre gireceğini bil öyle hazırlan,
Evet, vakit yaklaştı, yolun sonuna geldin.
Dünya kazuratından temizlenmek için,
Bir nezafet, bir gusül yapmak gerek.
Çünkü burada güzel addettiklerin.
Başka alemlerde çirkin olabilirler
Bu çirkinliklerle beraber gitmek hatadır.
Onun için nezihane gitmeye çalış,
Maddi manevi kirlerden temizlen,
Yükünü hafif tut, çünkü yol uzundur.
Meşakkatler sonsuz, rahatta yoktur.
Hesabını kolaya verebilinmen,
Amel defterini seyyiattan temiz tutmalısın,
Hesaba çekilmeden evvel, sen
Kendini güzel bir hesaba çek te gör,
Veremeyeceğin hesabın varsa şayet,
Onları burada halletmeye gayret et,
Evet, biz gidiyoruz, aldanmakta fayda yok,
Gözümüzü kapamakla bizi burada durdurmazlar,
Sonra kendi kendimize demiyelim ki,
Eyvah aldandık,
Şu hayat-ı dünveviyeyi sabit zan ettik
Ve o zan sebebiyle bütün bütün zayi ettik
Evet, şu güzeranı hayat bir uykudur.
Bir rüya gibi geçti,
Şu temelsiz ömür dahi, bir rüzgar gibi uçar gider.
14 OCAK 2002