Vakit Ve Seni Yazmak Şiiri - Engin Yılmaz 2

Yine seni yazma vakti
Âşık olmayı gerektirmiyor zaman
Özlemek istiyorum özlenmek isteyenleri
Ama bir şey seni özlemek istiyor
Bırakmıyor benliğime beni
Ben beni taşıyamıyorum güzelliğin karşısında
Aslında kaybolmak gerekmiş asıl olan sevdalarda

Yine seni yazma vakti
Bak hüzünlü olmak bile yetmiyor ağlamaya
Demek ki sadece hüznün hecesine ağlamıyor insan
Gözlerle ayrı paradigmada gözyaşları
Nedendir bilinmez git gide daha fazla yanıyor gönlüm
Sönmesi mümkün olmayan bir güleç yangınla
Yanarken güler mi insan
Gülüyorum yansam da gözlerin karşısında

Yine seni yazma vakti
Az bir şey kalmış şurada yaşamama
Belki de belki dediğim şeyler yok ortada
Seni artık eskisi kadar sevmemek istiyorum
Seviyorsam şimdi
O zaman eskisinin on katı olsun sevdam
Artık rasyonel düşünmüyor zekâm

Yine seni yazma vakti
Umutsuzlukla yazıyorum benliğimi
Bir keman senfonisinde duyuyorum adının şarkısını
Bestesine gerek olmuyor müziğin, sözler zaten hazır
Vazgeçmek olsa da düşüncemin iğne deliğinde
Fark etmez bırakırım farklı farklılıkları
Ya da düşünürüm belki de sevda, gaye edinmektir
Ayrı notada bir iki ses bestelemektir

Yine seni yazma vakti
Zamanı kullanmak gerek diyenlere inat
Aynı zamanı zaman diye yutturanlara
Zamansız zaman olur mu diyenlere cevaben
Aynı kelimelerin ön yargısız sıfatlarıyla
Birden en ahlaksız neşelerimde buluyorum seni
Ama yine de yazmak cazip geliyor
Özlediğim yazılardaki prenses yargılarını

Yine seni yazma vakti
Aynı cümleler kullanılıyor belki bu vakitte
Vakti bile nakde çevirmek benim elimde
Ant vermek ötesinde kahkahalarımla
Yandığım zamanların en ateşli anlarıyla
Ağrımasını hissetmediğim parmaklarımla
En hafifinden bir hayale tekabül etse de
Gözlerden uzak bir aralık gecesi sabahlamasında
Harf harfi takip ederken
Aynı adlı romanımızı yazan yazara inat
Zamanı öldürüyor zaman olacak katil
Katili katletmek bile yaramıyor aşkımıza

Yine seni yazma vakti
Biliyorum söndürmem gerek bu ateşi
Karanlık gecenin sabahı bile karanlıktır yazılış zamanın
Nedendir bilmiyorum
Ben her zaman seni yazıyorum

Yine seni yazma vakti
Amansız hastalığa yakalanmış gibi
Sanki ilacım sen gibi
Arzu ettiğim şu an ayrı bir zaman dilimi
Şimdi en tiz keman sesi
Önüme çıkan ilk engelden kaçarcasına
Yağmur damlasını elime konmaya ikna edercesine
Şimdi deyip şimdiden vazgeçercesine
Seni yazmak doğru bir şey olmamasına aldırmadan
Bak deyip görmeni sağlarcasına
Bırakıyorum benliğimde benim yazdığım seni aynı adla
Adın yine aklımda olmasa da
Ben biliyorum seni
En acayip zamanlarımda
Çünkü her anım seni yazmakla
Ya da en fazla düşünme mesaisini planlarcasına
Mesaim yazmakla doğru orantılı olsa da
Aynı cümle var aklımda
Şimdi seni yazma vakti
Sadece sen kelimesinin imzası altında…