Şehir attı örtüsünü birden
Utanmadan sıkılmadan
Bir an olsun tereddüt etmeden
Bir sokak çocuğu duruyor kaldirimda
Arsız bir gülümseme dudaklarında
Haline veryansın etmeden
Yolboyu sıralanan ağaçlar etrafımda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta