Sormadı insanlar, hâlim nicedir?
Anlattım derdimi, kurda-kuşa yâr!
Hasretlik öyle bir elim acıdır,
Beklemekten döndüm, kuru taşa yâr!
Tertemiz bir sayfa, açmamız gerek,
Vuslat iksirinden, içmemiz gerek,
Sevda köprüsünden, geçmemiz gerek;
Kapat eskileri, kakma başa yâr!
Çektiğimiz gamlar, kederler yeter,
Sensiz geçen anlar, ölümden beter,
Çok sandığın günler, aniden biter;
Yaşamadan ömür, geçer boşa yâr!
Burada zemheri, kar beyaz aylar,
Örtülmüş tüm yollar, görünmez raylar,
Gel de tütsün ocak, demlensin çaylar;
Çözülsün buzlarım, son ver kışa yâr!
Bekletme sevdiğim, çabuk ol biraz,
Kalmasın bir ukde, içimde maraz,
Çiçeğe dururken, bahçede kiraz;
Atıl kollarıma, koşa koşa yâr!
Dönsün başımızda, alaca kuşlar,
Elin elimdeyken, senfoni başlar,
Ne ölüm korkutur, ne kurşun işler;
Vakit tükeniyor, anı yaşa yâr!
Gözlerime dalsın, esrik gözlerin,
Beni benden alsın, lirik sözlerin,
Huzur yerim olsun, bırak dizlerin;
Uykuya dalayım, paşa paşa yâr!
30.01.2022
Muhittin Alaca
Kayıt Tarihi : 30.1.2022 15:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!