Vakit Tamam Galiba Şiiri - Ümit Göksel

Vakit tamam galiba,
Oysaki ne çok alışmıştık birbirimize.
Ne çok şey sığdırmışız kısacık zamana,
en ağırıma gidende nasıl edeceğim veda doğan güneşe….

Hiç unutmadım biran çıkmadı aklımdan,
kanlı bıçaklı bitirmiştik seninle o günü.
Adeta donmuştu akan kan damarlarımdan,
Aylarca görmedin aynalarda gülerken yüzümü

Sen tanıştırdın beni ilk defa hüzünle,
Anlayamamıştım ne olduğunu.
İstedim ama kuramamıştım bir tek cümle,
Sonralarda anladım düzenin böyle kurulduğunu.

Şimdi biliyorum ve daha iyi anlıyorum,
öyle ağır gelmiştiki oysaki bana.
arada bir olsada hala ağlıyorum,
veda değil teşekkür etmek istiyorum sana.

Ne fazlasını aldım hakımdan nede azını,
etmedim aslımı inkar hiçbir zaman.
Hergünümde bekliyordum bu anı,
eninde sonunda geri alınacaktı verilen bu armağan.