Vakit Tamam Abbas

Ruh anlamıyor menzile olan mesafeyi
Kirli gönüllerse aşamıyor engelleri
Ruhun nidası, kalbe tesir koymuyor
Ayrılılığın feryadı bastıramıyor bedenler
Yürek durduramıyor hüzün çırpıntısını
Ve acı acı süzülüyor yürekten gözyaşları
Ayrılığın..

Döndüm masal misali kervandan
Tüm hacetlerimi döktüm gidiyorum
Biliyorum bırakmazsın kapına geleni
Dünyadan sıyrılıp, kalbi Sana vereni
Sensizlikten korkup, ağlayarak gideni
Beni terk etmemen umuduyla dönüyorum
Vakit tamam Abbas, gidiyorum..

Cennetten yüce bir mekandan düştüm cehenneme
Cennet kokusunu unutmaktan korkuyorum
Asla çıkmaz kalbimden sevgin,
Bilsem de..
Başkalarına da gönül vermekten,
Korkuyorum..

Leyli Abbas! Mecnun oldum ruhuna.
Mahzun Elgem'ine baktım efsunla
Yâdâ saldım kesilen kollarını,
Sudan çıkarken su değmeyen dudağını
Bir nazarın Selman kılar âlemi
Alma benden ok saplanan gözlerini
Hacetim canının yadına
Meftunum büyülü adına.
Alemdar; Ebelfezl Abbas!