Kaderimi mühürlenmiş kapıların eşiğinde emanet aldım
Çizilmemişti henüz gece kadim bir yıldız elinde
Dostlarımı işgal altında İstanbul hikayesinde kaybettiğimde
Martılar denizin yırtık çocuklarıydı çığlığında her sabah..
Bense yine bir ikindi vakti parmakları arasında sular akan
İnsan-ı kamil arıyordum doğmamış savaşlar kazanan
Bir şehir ne kadar yırtılabilirdiki gömleğimin içinde
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta