Vakit Tamam Şiiri - Necati Atilla Soykan

Kaderimi mühürlenmiş kapıların eşiğinde emanet aldım
Çizilmemişti henüz gece kadim bir yıldız elinde
Dostlarımı işgal altında İstanbul hikayesinde kaybettiğimde
Martılar denizin yırtık çocuklarıydı çığlığında her sabah..
Bense yine bir ikindi vakti parmakları arasında sular akan
İnsan-ı kamil arıyordum doğmamış savaşlar kazanan
Bir şehir ne kadar yırtılabilirdiki gömleğimin içinde
Zorlamadık kapı bırakmamak için fikir denen yokuşda
Kaç kitap yaktım bilirmisiniz çıradan rahlemin altında...
Dumandan başı döndüğünde tüm benden başkalarının
Kardeşlerim diyerek haykıracağım zırhlı balkonlarınızdan
Biliyorum sesim sansürlenerek girecek çağın sayfalarına
Yinede küllerinden uyandırıp beklenmedik sorumluluğumu
Vakit tamam demek için bırakacağım mızraklarınızın ucuna…