Kış vakti akşam biraz dargın Sen diyorum kendime Susuyorum bir anlık Yağmur çiseliyor hayallerime sen sen Ayrılık ezgileri kulaklarımda Sessizlik bozuyor Beni, seni, bir de olmayacak bizi
Hayallerimi süsleyen bulutlar Parça parça dokuyorlar belki de seni Dokunamıyorum damlalara İçimde biraz burukluk Özlüyorum
Ama öncesi ölü cümle gibisin sevgili Yarım bardak su misali
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
