Dokunuyor İnsanın Kalemine! ! ! Mısralara Yazılanın Uzağında Kalmak
Ve Bile Bile Hayatı Belki Diye Yaşamak.....
Seni Yazmak, Seni Anlatmak
Söylerken Bile Dilim Kaldırmıyor Yokluğunu
Şimdi Vakit Özleminin Gün Sonu.............
Arif Arifoğulları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta