Vakit,Nakit,İmtihan!

Günleri boş yere, harcıyor beşer!
“israfın sonucu, hüsrandır” derler.
Serapla uğraşan, ziyana düşer!
Haktan ıraklar, nara giderler.

Her insan bu arza, sınava gelir!
Denenmek üzere, birazcık kalır.
Zerrece say etse, meyvesin alır!
Aykırı gidenler; ziyan ederler.

Vakitle nakiti kazanmak mümkün!
Tersini yapmaksa; heyhat ne mümkün!
Şuurlu olanlar, etmeli temkin,
Gayriyi yapanlar, çok gaf ederler!

Bonkörce harcanan, her an ziyandır!
Bu gerçek hadiste; mühim beyandır.
Felaha erenler; Hakka uyandır!
Na meşru sevenler; yaşar kederler.

Kulluktur beşerin, dünyada işi!
Olmalı hep helal, işi ve aşı.
Dindarsa evinde, evlat ve eşi?
Dünyada ukbada, rahat ederler!

Azrail gelmeden; akıllar başa!
Bakmıyor eceller, unvana, yaşa!
İstersen şu arzda, bin sene yaşa!
Mutlaka senide, terhis ederler.

Zamanı hoş geçen, sonunda güler!
Son anı gelince, şahadet diler.
Dolmuşsa sevapla, manevi kiler?
Rahmana sürurla, koşup giderler!

17.09.2007.İzmir.