Vakit Kuşluk Vakti Şiiri - Nurdan Özcan

derler ya nereye gidersen yüreğinde seninle gider
ama inan yüreğimi almadan gittim bu sefer.
yüreğimsiz yaşadıklarım olsa da kayda değer,
gel gör ki dönüşümde beni karşılayan yine aynı şeyler.

birini unutmak ömrünü alırmış insanın.
yine ferhat'ın cennet'i ile oldum darmadağın.
ben onu unutmuştum ey aklım.. neden hatırlattın? !
bir kez daha, beni bu denli örseleme sakın!

temmuz sıcağında birden böyle ürperdim,
kartaneleri düştü sanki gönlüme buz kesiverdim,
'gideyim bırakın beni' dedim,
uzaklaşayım yine benden canım kendim.

birden asude bir edayla iniverdi yanaklarıma gözyaşlarım.
yahu bir gün de akmadan dursan olmaz mı canım?
gökten anakucağı olan toprağına düşen yağmur misali
yeniden melankolik haline neden döndün be nurdanım? !

çağlayan ela gözlerimle derinlere daldım,
herşeyi düşündüğüm bir noktada takılı kaldım,
fütursuzluğun son raddesinde adeta tutsağım,
biri umut ışığı çalınsın gözüme yoksa boğulacağım.

26.07.2007