Vakit için sabır ediliyor...

" Yalnızlık, tüm dâhilerin kaderidir" Schopenhauer
"Bütün büyük bireyler yalnızdır" Oğuz Atay
" Büyük insanlar yalnızlığa mahkûmdur." Bukowski

Acaba…
Yalnızlık
Bir kader midir?
Yoksa
Düş, düşünce,
Fikir, tahayyül,
Tefekkür adına
Sükûnet ve ruhi,
Kalbi tekâmül mü?
Anlaşılır olmak
Hayli bir zaman
Gerektiren nimettir,
Ve fakat
Bireylere göre
Tercihler heves ve
Heva nispetinde
Tecelli ettiği için,
Bir ideal,
Bir mefkûre
Veya adanmak
Ameliyesinden
Uzak kalabalıklara
Ne kadar yakın olursak
O nispette
Faydalı olunamıyor,
Bu bakımdan
Onlar için beklenen
Vakit için sabır ediliyor...