Vakit gece yarısı, hüznü on geçe.
Ağlamışım, gözlerim nemlenmiş.
Yüreğimde hasret iyice demlenmiş.
Taşınıyorum yalnızlıktan, bu son gece.
Vakit sabaha karşı, hüzne yirmi var.
Titriyorum, belki de korkudan.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta