Vakit, Gözlere Çelme Atma Zamanı

Kelebeğim,
buhar olup uçar
serseri ruhumda gezerken takvimden süzülen günler
eski bir anı,
yada solgun fotoğraflar gibi silûetin

vakit,gözlere çelme atma zamanı
Şehrin ışıkları sarmaş dolaş olurken kimsesiz camlarda
ruhum ığıl ığıl kanıyor
…
sırtımdaki yükten yoruldum
rüzgârın sesiyle besleniyor
düşünce yumağı içinde suskunluk
bendini yıkan sular gibi
yürek tıpırtıları,
ve
sessizlik,
uçuruma boşalan damlalar
çağlaya çağlaya ağlayan dakikalar
meşksiz gece sohbetleri
zor…
Gitmeler zor
hem de
çok zor
bir gül kurudu efkârından
beklemekten soldu
bir bülbül sesini unuttu ağlamaktan
bir çift göz âmâ oldu yollarını gözlemekten
hey hât
beklenen gelmedi
bir türlü gelemedi….
…
Vakit,gözlere özlem dolma zamanı