Kim bilir kimler geldi geçti şu cihandan...
Kim bilir durdu kalpler nice saikalardan,
Habersizce onca hesap kitaplardan.
Sormaz mısın bize ne olacak.
Şu fani sermayesi dünyanın,
Karun'dan bize miras mı kalacak ?
Takvim bize geçipte kıyak,
Belki baharları saymayacak,
Yaprakları mı soldurmayacak ?
Bir dur, bir düşün...
Bitmek, tükenmek bilmeyen,
Bu kaçında evresi bir düşün ?
Bir yanında Münker,
Bir yanında Nekir!
Gelmesin aklına dünyaperest bir fikir!
Seni de koyarlar bir gün musallaya,
Sitemkar sesinden bir yıkayıcının,
Besmelesiyle uğurlarlar Mevlaya.
Dik dur, dik yaşa.
Bakma öyle yaşa başa,
İhtiyacın var tabut için yalnız 4 arkadaşa.
Bırakmalısın ardında bir eser,
Unutmayasın...
Gün gelir rüzgarlar epey ağır eser.
Vakti gelmeden can alıcının,
Hazırlamalısın canını.
Teslim etmelisin yormadan ve yorulmadan.
07.01.2025
Kayıt Tarihi : 8.1.2025 01:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın hayat içerisinde ve hayatın yoğunluğunda unuttuğu bir hakikati anlama ve hatırlatma kaygısıdır nefse. Vaktin en değersiz sermayelerden bir tanesi olduğu şu günlerde, bir eser bırakmaya meyletmeli insan sessiz ve sedasız. Bir bilinmezlikle dolu şu dünya hayatında, dertleri ve sıkıntıları bastıracak bir merhem olan ölümü hatırlamaktır asıl hakikat.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!