Vakit geldi Şiiri - Yasemin Güven

Zaman yaklaşıyor vakit gitme vakti içimin yandığını kalbimde hissesiyorum...
İnsana gitmek değilde sevdiğini ardında bırakmak koyuyor...
Sen seviyorsun gözünün içine bakıyorsun canın yanıyor onun için...
Ya o gözlerine baka baka aldatıyor aldatmaya çalıyor sen yokmuşsun gibi...

İnsanlar niye böyle niye hep bir yalanın peşinde kandırmanın acı çektirmenin..
Unuttular mı yoksa ölümü hakkı hukuku vebalin alınmıcanı...
Ellerimi sana açtım rabbim duam sana şikayetim sana ben yoruldum...
Ben var ettikce beni yok etmelerinden yokmuşum gibi davranmalrından...

Bazen çok uzaklara kaçmak geliyor içimden gitmek kimsenin olmadığı yere...
Ayasızlık aldatma birbirini kandırma almış başını gidiyor nereye kadar...
Ölüm var ölüm heyy insan oğlu unutma yeter silkelen kendine gel...
Kopsun kıyamet yerle bir olsun heryer kızıla bürünsün temizlenirmi ozaman dünya...

Artık insan denen varlıkları görmek gelmiyor içimden konuşmak bile..
Ne güzel oynuyorlar sanki dünyanın en masumları gibi suçları yokmuş gibi...
Rabbim ben ölmek istiyorum bu sahte dünyayı insanları sevmedim sevemedim...
Kapı çalsa gelen azrail olsa koşa koşa giderdim çünkü bekleyenim orda canım abim...

YASEMİN GÜVEN