Vakit Geldi Şiiri - Tahir Öçalan

Gece geldi oturdu, siyah biraz da griye çalan koltuğa, Ardından keder, hüzün ve anı.
Saat ilerlemeye başladı mı her gün gelirler,
Biraz sıkıldım artık, yanlız kalmak istiyorum.

Hüzün kalkar çayı koyar şimdi,
Tam da sırası. Keder, bağırır hüzüne.
"Rakı aldım. Çayı bırak, bardak getir." diye.
Sürekli tekrarlanıyor bu, hâlâ bir çözüm bulamadık.
Anı, biraz çakır keyfinin de etkisiyle
Gene boş konuşmaya başlar.
Gecenin omzunda uyuklarken.

Güneş doğuyor vakit geldi,
Birazdan başlarlar toparlanmaya,
Yolcu ettikten sonra hepsini birer birer.
Masayı toplarım yavaştan sonra,
Bir ağırlık çöker üstüme güneş tenime değdikçe.