Vakit Geldi Şiiri - Yunus Kadakal

Haydi vaktin geldi!
Kaldır ölümlü bedeni,
Bir daha yatmamak üzre
Yatağından ölümlü! ! !
Yeter,
artık;
Yirmisinde ihtiyarlattığınız
Gençler yaşayacaklar,
Daha
Ggün görecekler
Ama siz...
Şu senin değil mi?
Bu bir tarafı baskın gelen,
Bir tarafı hiç olmayan teraziye
Takılan kefen?
Kalk ve dur önünde el pençe!
Eğilip bükülme
Doğru dur.
Ne o,
Yoksa gene mi içtin?
Yazık!
Yanında getirdiklerin ne öyle?
- Ev, araba, mal, mülk,...
- Bunlar geçmez bu gişeden
Okumadın mı kapıdaki yazıyı?
Boşalt ceplerini!
Görelim geçiş biletini,
Var mı pasaportun?
- Pasaport mu?
- Anlaşıldı
'geçti borun pazarı'
Yahu sen yargılanmayı bile
Hak etmemişsin.
Ya o elinde tuttuğun kağıt parçası?
- Referans
- Yaa, kimden?
Kocabaş iblisten olmalı.
- Gardiyan!
Atın bunu hak ettiği yere.
- Ben ateşten korkarım!
- Ben anlamam,
- Ben sadece memurum
Neyse dök bakayım
Kurtlarını biraz daha (!)

Yetmiş senenin
Vurgun hesabını ver soranlara...
Yeter artık uyan koca bebek.
Sende bak,
Hissiyatını alıp
Can damarlarını tıkayan,
Maneviyat lokumunun tadından
Seni mahrum bırakan,
Kör tıpa.
Kor kıskaç Dünyaya
Artık haykır,
Ben de varım!
Ben de geleceğim
Volkan gönüllerle...
Ben sönsem bile,
Lavlarım ısıtacak,
Onlar yaşayacak
Küf tutmuş bedenlerde.
- Hey sen!
Ne o daldın,
Hesap veriyordun.
-Bana bir şans daha verir misiniz?
- Şans mı?
-Fakat biraz önce
Doğru düşünüyordum.
Bende yeşertecektim
Artık papatyaları
Kızgın küllerde.
- Onlar mı?
- Onları sadece hayal ettin.
Bir daha geri dönüş yok
Bu yolun bileti tek yönlü kesilir
- Gardiyan!
Sıradaki...