Vakit Geçti Şiiri - Mustafa Ceylan

Ay dolandı, gün dolandı
Kaybeden ben
Ömür defterinden bir yaprak
Bin yaprağın üstüne düştü
Aşk noteri gözlerim...

Yanık türküler söyleyen bir adam,
Bir adam geçti kaldırımdan
Kolu dirsekten kesilmişti
Torunu yanıbaşında
Bir gülücük attım çocuğa, sevecen
Yaşamak tutkusuyla gülümsedi
“Sağ ol! ” dedi...

“Dirgene dayanamayan porsuk
Harmana girmesin” diyor güzelin biri
Tamam, anladık, doğrudur bu kelâm
Ancak, nerde o bire bin veren harman?
Nerde kollara güç veren dirgen?
Ot yanmış, başak uçmuş,
Harman duman içinde
Çığlık mı?
Yırtık cüzdan içinde...
“Dünü bilmeyen, yarını göremez”
Derim ben de
Derim ya
Sözümü duyan nerde?

Dirgen meselei var ya, dirgen meselesi
Verirsen varım, varsam alırım
Yoksa güle güle demek bana
Bunu bilmeye ne var?

Ay dolandı, gün dolandı
Zifiri karanlıkta soruların çengeli
Çengellere dolandım.
Gerçek acı ilâç, içtim-içiyorum
Kolu kesik adamın çaresi olamadım
Elimden gelen bu kadar ne yapayım?
Dirgene dayanamadım...