Dostum sana sözüm dinlediğin an,
Dinleyip sözümü anladığın an.
Nasihattan payda almadığın an,
Vakit çoktan geçmiş,geçmiş olacak.
Dünyadan bedenin göçmüş olacak.
Bir gül gibi dalda morardığın an,
Yaprak gibi düşüp sarardığın an.
Simsiyah saçların ağardığı an,
Vakit çoktan geçmiş, geçmiş olacak.
Dünyadan bedenin göçmüş olacak.
Dizlerin tutmayıp süründüğün an,
Ah ile dertlere büründüğün an.
Azrail gözüne göründüğü an,
Vakit çoktan geçmiş, geçmiş olacak.
Dünyadan bedenin göçmüş olacak.
Bedenin toprağa verildiği an,
Ölüm ötesine sürüldüğü an.
Bütün ettiklerin sorulduğu an,
Vakit çoktan geçmiş, geçmiş olacak,
Dünyadan bedenin göçmüş olacak.
Dostların bıkıpta darıldığı an,
Akrep yılan olup sarıldığı an.
Tutunduğun dallar kırıldığı an,
Vakit çoktan geçmiş, geçmiş olacak.
Dünyadan bedenin göçmüş olacak.
Söylerken sözleri ölçmediğin an,
Servetin dünyada geçmediği an.
Gözlerin az görüp seçmediği an.
Vakit çoktan geçmiş, geçmiş olacak,
Dünyadan bedenin göçmüş olacak.
Zevki sefa edip dem aldığın an,
Zalimler safında yer aldığın an.
Tövbe edip hakka yöneldiğin an,
Vakit çoktan geçmiş, geçmiş olacak.
Dünyadan bedenin göçmüş olacak.
Kökeli Ozan gibi koşmadığın an,
Akan çaylar gibi coşmadığın an.
Yaşlanıp bastona yaslandığın an,
Vakit çoktan geçmiş,geçmiş olacak.
Dünyadan bedenin göçmüş olacak.
Kayıt Tarihi : 1.3.2008 01:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğiniz dert görmesin
Kaleminiz daim ilhamınız bol olsun.
Selam ve dua ile
haftanın şairi merhaba
öncelikle bilgece hayata bakışın, dostca babacan yaklaşımın
aydınlık tavır ve duruşunla anadolu türküsüsün sen!
başarını kutluyor ve devamını diliyorum.
VAKİT GEÇMİŞ OLACAK
Dostum sana sözüm dinlediğin an,
Dinleyip sözümü anladığın an.
Nasihattan payda almadığın an,
...........
bu şiirin bana aşağıdaki şiirimi anımsattı,
burada ben de sorguluyor ve diyorum ki:
Bu Değil
Çok geç olmadan, diye başlayan şiirde
Çok geç, demeye de dilim varmıyor, ama
Çok geç
Güneşi anlatabilmek, aydınlığı bilmeyene
İzin verdim, sarsın usumu önce, pişeyim
Her şeye karşın, soğurdum, bilgelikteki yakıcılığı; kan kızıl saracak
İçimi eriten
Yanmam artık korlaşsam da,
Bilginin ışıması ben isem
“Platon’un Mağrası”na koşut
öyle çarpıcılığıyla, içtenlikteki
anlatabilmek.......
....................... büyü
insanın kendinde
kutsadım yolumu
Bu muydu, ki
Ozan yaratıcılığına tezat
Bu muydu ki, beklentim
Güneş tasviri, başkalarının olan
İzlemek geçmesini
Kendi güneşimin önüne
Bu muydu ki, kendimde
Kendime ters düşmek
Bu değil, ki madem
Düşsel bağımsızlığım
Kendim olabilmek
Yetkinleşmemişsem
Ama eminsem bu yürek
İçimdeki ateş, yalazına durduğum
Şairliğimden, o halde
Demleniyorum işte
Şiirlerimde
2005
Nurten Aktaş
özetle şiirlerimizdeki ortak payda şu diyorum:
elbetteki birgün öleceğiz. fakat baki olan geride
bıraktığımız erdemli yanlarımız ve illede sanat aşkı.
bu anlamda mademki
söyleyecek sözümüz var,
ki elbet yüreğimiz
şiir bizim herşeyimiz
içine eridiğimiz...
erdemle,
başarına selam olsun...
TÜM YORUMLAR (2)