Vakit geceyarısını çoktan aşmış.
Gökte ay yarı uykulu,
yıldızlar ise çoktan uykuya dalmış.
Uyumayan, bir çift açıkgöz ve
çarpan bir yürek gece içinde.
Düşünen bir kafa, acı çeken bir beden.
İlerliyor nehir boyunca, aşağılara.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta