Ağlamak ta gülmek kadar güzeldir...
Ama ayışığının evreni aydınlatıp,sevgi dağıttıktan sonra gidip kardelen çiçeğinin omuzunda ağlaması daha da güzel...
Mehtap ve kardelen çiçeğinin tulinle çevrili gümüş rengi dostluğu,beni de yolculuklarımı da derinden sarstı....artık hiçbirşey eskisi gibi değil..yolculuklar da şiir de...
Şimdi vakit gecenin ikinci yarısı,ikinci baharımın herhangi bir gecesinde değilim..herşey 'şimdi' tadında...
Seni yazıyorum; şiirmsi bakışı,şiirin gülen yanını yani...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
