Vakit Gecenin İkinci Yarısı...

Ağlamak ta gülmek kadar güzeldir...
Ama ayışığının evreni aydınlatıp,sevgi dağıttıktan sonra gidip kardelen çiçeğinin omuzunda ağlaması daha da güzel...

Mehtap ve kardelen çiçeğinin tulinle çevrili gümüş rengi dostluğu,beni de yolculuklarımı da derinden sarstı....artık hiçbirşey eskisi gibi değil..yolculuklar da şiir de...

Şimdi vakit gecenin ikinci yarısı,ikinci baharımın herhangi bir gecesinde değilim..herşey 'şimdi' tadında...
Seni yazıyorum; şiirmsi bakışı,şiirin gülen yanını yani...

Aslında bu gece sen olmayacaktın şiirde.Yapamadım,yazamadım.! !
Gülümseyişin gelip oturdu dizelere,hüzün pembeleşti sesindeki çocuksu titreşimde...
Seni tanıdıktan sonra insanlara daha az kızıyorum,hoşgörüm arttı,hatta insanlara senin çocuk gözlerinden baktım ve yeniden sevdim komşuları,kalabalıkları...

Yaşamım özlemlerle dolu...
Bir de sen eklendin bu özlemler yumağına.!
Uykularımı bölse de,şiirimsi,hüzün rengi hisler yaşatsa da özlemlerimi seviyorum...
Hatta,özlemleri adressiz kalmış milyonlara göre çok şanslıyım...

Biliyor musun bu gece beni dağıtan üçüncü sestin! Önce Bodrum'da barmenlik yapan oğlum aradı,mutluymuş,boş ranzasına uzanıp onunla konuştum.O,ağladığımı hissetmedi bile..Ne yazık ki,çalışmak zorunda yoksa ne kendisi ne abisi okuyamaz...! !
sonra üniversitedki oğlum aradı.Mutluymuş,sınıfın en yüksek notunu almış ve geçmiş.Çok sevindim.Onun da yastığını kokladım ama battaniyesine gözyaşlarım karıştı...

sonra sen aradın.Çıplak ve insan kokulu sevgin,özlemin doldu odama.
Diğer özlemelrimi de sonra anlatırım... Kaf Dağı'nın ardına gizlenmiş ardına gizlenmiş özlemleri yazmaya bu kağıt yetmez ki...!

Gülüşün hayatımın tattığı en tatlı hazdı.Sesinin mavi ve duygulu rengi cennetimi boyadı.Şimdi yoksun,ama ben cenneti çizmeye çalışıyorum.
'Kadınca gülüşüne benzer bir yer yani..'

Gece daha bir uzun,yastığım sabır dolu...izdüşümün var odamın her kıvrımında..
Galiba ömrüm uzadı seninle,günü yirmidört saat yaşıyorum.Daha az uyuyorum,Zira uyursam sen yok olacaksın..ya yeniden uyanınca sen yoksan ve rüya biterse....

Biliyor musun,bugünlerde en çok seni yazıyorum.En çok sana koşuyorum,en çoks eni hissediyorum ve seninle gülümsüyorum geceye,ayışığına...
kimseler bilmese de...

Şiirim,yolculuğum,üşüyen yanım,engindenizlerde mola zamanım,ayışığındaki renkli huzurum,içimi ısıtan tebessüm,armağanların en güzeli...
Bir yanım sen de kaldı. Bana 'Diğer Yarım' demiştin hatırladın mı...

Biz azaldıkça,şiir büyüyor,duvarlar yükseldikçe biz çoğalıyoruz..
şimdi gidiyorum ama yine geleceğim.
Yine de,
Gözlerindeki tebessüme el sallamak öyle zor ki...

ENGİN İBRAHİM EROĞLU