Vakit gece Şiiri - Ahmet Özmen

Vakit gece
Yavaş yavaş gökyüzünü izliyorum
Bir söz takılmış kalmış dilimin ucunda bir yerlerde
Hafiften ağlamaklı olmuşum
Ve yine seni düşünüyorum
Yıldızları seyrediyorum
Hep yanyanalar
Keşke bizde olsak diyorum
Hani hep yanyana hiç ayrılmasak
Benden ayrılma dayanamam
Ağır gelir bu yük omuzlarıma
Ağlarım gururumu senin kalbinde bırakıp
Belki yeryüzüne dökülen gözyaşlarım;
Bir pınar oluşturmaz ama
İçime damlayanlar deniz misali akar durur
Aldırmam o denize yine ağlarım
Dalgaları içime vursunda biraz ferahlayayım diye
Dalgalar çoğalsada yorulmam yine ağlarım
Hani sen olmayacaksın ya güzelim
O dalgaların içinde boğulup gideyim diye