Vakit Geç Olmadan Şiiri - Ali Başol

Artık ömürde baharlar tükendi,
Ah Sümeyra yüreğim sürgün!
Bir damla mavi kalmadı göğümde,
Yine ağulandı özlemlerim düşlerim..
Bu karanlıkta hangi yıldıza tutunurum?
Gözlerim de acizlik boşluk ve hiçlik...
Yüreğim yanar dağ içinde buza döndü...
Gitmeliyim bi akşam vakit geç olmadan..

Yüklenip acılarımı gitmeliyim buralardan.
Bir akşam vakti başlamalı yolculuk.
Dudaklarımda susuzluk susadığı vakit...
Mutlu evlerde pencereleri perdeleme telaşı,
Kaldırımlar sarhoş naralarına gebeyken,
Sarınıp sırtıma anıları,senden yana ne varsa,
Düşmeliyim yollara! Adres siz pusulasız..
Gitmeliyim Sümeyra vakit çok geç olmadan....

Artık olanca umutlar dar ağacında
Hüküm Çoktan verilmiş Sümeyra!
Aceleci bir kervan yüklenmiş acıları,
Yordamsızca gidiyor içimin çöllerinde...
Öylesine budanmış ki kolum kanadım,
Ne yaprağım,nede kuş konacak dalım var...
Sırtımda bir hasret heybesi sevda nakışlı,
Düşmeliyim yollara bi akşam vakti geç olmadan...

Sarmak zor açtığın yaraları Sümeyra!
Bağrımda kara kış kardelen desenli...
İhanet kör kuyular açtı içimde.
Umutlarımı kurtarıp dar ağacından,
Saçıvermeliyim güleç yüzlü gençlere!
Ki; Yüreklerinde sevda olup yaşamalıyım...
Anladım artık bu iller bana göre değil..
Düşmeliyim yola bi akşam vakit geç olmadan...

Sana demiştim Sümeyra Bu yürek delidir...,
Dar geldi bağrına çizdiğin sevda haritası..
Tükendi ufkumuzda zekkum pembesi düşler..
Sana masam da ucu yanık şiirler bırakıyorum!
Bazı efkarlı gecelerinde okur beni anarsın..
Nasıl olsa artık kapı açacağın kimsen olmayacak!
Her gece dilediğin sobada gönlünce yanarsın!
Hadfi gönül biz yola düşelim vakit çok geç olmadan....