Vakit Geç Oldu Şiiri - Nevzat Sıbıç

Sevda bağlarında gül deremedim
Kime kısmet derken vakit geç oldu
Bir nefis uğruna hile bilmedim
Doğruyu ararken vakit geç oldu

Öyle değer verdimki hiç anlanmadı
Yerden yere vurup sanki zevk aldı
Bir fırsat bulunca hep karaladı
Hak verdiğinde hep vakit geç oldu

Gönlüm çağıldayıp durdu yerinde
Zelil sefil etti sevda elinde
İsmim zikredilir kemler dilinde
İyiler hak verdi vakit geç oldu

Aşık Nevzat dertli anlanmamaktan
Gönlü kurtulmuyor yare yanmaktan
Kalmadı mecali yolun bakmaktan
Gelmiyor bir türlü vakit geç oldu