Artık vakit çok geç benim için,
kalmadı ne ümidim nede yaşama hevesim.
Hepsini alıp götürdün sen giderken.
Şimdi bir berduş misali geziyorum boş sokaklarda,
Karanlık gecelerde bir gece bekçisi,
Bir de ben uykusuzum.
Bir elimde senin yırtık resmin,bir elimde yarım sigaram.
Dudağımda ise hep o son şarkımız.
Ne güzel el ele söylemiştik o son şarkımızı.
Şimdi ben tek başıma bağırarak,
Sensizliğin acısıyla yanarak söylüyorum.
Nasıl yaptın bana bunu zalim sevgilim.
Artık bitti derken hiç mi sızlamadı yüreğin?
Ben seni çok sevmiştim ölürcesine.
Doyamazdım gözlerinin içine bakmaya,
Kıyamazdım ellerine dokunmaya.
Her şeye rağmen sana tek bir sözüm var.
Sen bunca acı yaşatmışken bana ne aşkına bedduam,
Ne de sana kinim var.
Şimdi o sahte sevgini de al çık artık hayatımdan.
Beni bırak döneyim eskisi gibi karanlık sokaklarıma...
'GÜNAHKAR SOKAKLARIN TÖVBEKAR ÇOCUĞU' 'ndan elveda
Kayıt Tarihi : 29.1.2008 16:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!