Vakit Doldu Şiiri - İsmail Karakuş

Saatler oldu nefes almayalı şöyle bir,
Günler oldu gülmeyeli,
Geceler oldu gelmeyeli sen
Vakit doldu, dünya durdu.

Başaklar oldu, büküldü boyunları,
Mevsimler döndü yaşımla beraber,
Servetler tükendi vuslatının uğruna
Vakit doldu, dünya durdu.

Zaman geçti üstüste yelkovandan,
Akrep zaten karışmadı hiç
Anlaşılmadı yolculuk, bilinmedi kıymeti,
Vakit doldu, dünya durdu

Rüzgarlar esti kum tepelerine,
Ve fırtınalar koptu çölde ardarda,
Meltem ferahlılığıyla serinlerken biz,
Vakit doldu, dünya durdu.

Gece örtemedi gündüzünü,
Gündüzün gecesine sırtı dönüktü
Güneş aya çelme takarken
Vakit doldu, dünya durdu.

Balıklar uçarken gökyüzünde
Zürafalar yüzmeye heveslendi
Kuşlar koşmaya başlamışken tam,
Vakit doldu, dünya durdu.

Verilirken tüm kararlar doğruluğa
Ve içilirken ölmeye o antlar
Tam da konulmuşken eller üstüste
Vakit doldu dünya, durdu.