Vakit de Biter
Ne yitik hayaller ne meçhul zaman
Seferden sefere yol alır durur
Yalnız kaldığında belki de biraz
Yağmur damlaları camlara vurur
Takvimler sayamaz geçen günleri
Ne uyku, uykudur; ne gece, gece
Bilmem ortak mıdır yalnızlığına
Ah servi gölgesi sırlı bilmece
Dışında bir âlem içinde âlem
Arayan bir gülde kendini bulur
Gelir geçer aşklar; vakit de biter
Bir yaprak, son nefes; sular durulur.
Kayıt Tarihi : 21.3.2011 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!