Vakit dardı Şiiri - Ünal Karabulut

Vakit dardı ve
İçimde sana karşı bir kıpırtı vardı
Sanki bir yolculuk sırasında
Bir kahve molası kadar kısaydı
15 dakikalık bir zaman dilimi miydi

oysa vakit sıkıntısının olmadığı bir yerde
vaktin seninle geçmesi …….
Ertelendi vakit nedeniyle duygular

Yapılması gereken onca iş vardı
Okunması gereken bir kitap
Dikilmesi gereken bir ağaç
Okşanası saçları bir yetim
Yaşanması gereken bir ömür vardı
Vakit dardı ve
Filistin de ağlayan bir çocuk vardı
Bosna’nın bir ah ı vardı
Irak’taki zulmün hesabı sorulmayacak mıydı

İnsanın sermayesi zamandı
Eriyen zaman kar mı yoksa zarar mıydı
Oysaki vakit dardı

Şimdi yaşlandım
Elimde bir baston yokken yarım hissediyorum kendimi
Tıpkı sen yokken yarım hissettiğim gibi
Ömrüm eridi güneş görmüş bir buz kütlesi gibi
geriye dönüp baktığımda
gökyüzüne doğru yükselen biraz buhar
Bunu görebiliyorum
Sermayemden geriye kalan
Beklide birkaç dakika
Artık vakit daha da dar benim için
vakit geçsinde gideyim diye bekliyorum
vaktin dar olmadığı mekana

Hep korktum
Bir gün karşılaşırız da
Bana sitemle dersin ki
Yapacağın işler bitti mi
Bitmedi bir tanem bitmedi
Vaktim buna yetmedi!

Vakit dardı ve ölümün bile güzeli vardı
Vaktin dar olmadığı zaman ve mekanda buluşmak dileğiyle ….
Vakit dardı ve ölümden sonra bir hayat vardı

07.10.2005