Şu yaraya nefesin, değerse anca diner
Gönlün kırık, buğulu camına ismin tüner
Gurbet akşamlarına, lal bir sessizlik iner
İçimde çocuk ağlar, garip göz yaşlarıma
Yine ayrılık düşer hüzün sokaklarıma
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
