Gün kavuştu, ikindiye vakit dar
Bu sevda beni öldürsede sanada kalmaz yar.
Güzelliğin aşkın kadar aşikâr;
Mazeretin bu gerçeği silmiyor..
Tenin tenime deymeden yanmışım zaten, kendi kendime dert yaratırım.
Şimdi yeni bir sevdanmı olur yeni bir zaafınmı bilmem.
Gökyüzü bürünmüş karanlık mavisine.
Mevsimin soğukluğundanmı bilmem.. Bedenimden ziyade,
İçim titriyor.
Gecemin şerri gibisin sevgili, yok günüdüzümün bir hayrı.
Gözlerim uykulu, uyuyamıyorum.
Ben unuttum kendimi birde benim gibi unutabilsem ya seni.
Kayıt Tarihi : 19.8.2015 14:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/19/vakit-dar-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!