Vakit Dar Şiiri - Ayşegül Tezcan

Kirpiklerinden akan sevda düşleri
Güneşi ekerken koynuna
Gecelerin hançeri saplanır bağrına
Kessen sevinçleri, kanı akmaz
Zincirli hüzünler yakanı bırakmaz
S u s a r z a m a n…

Nehirler akar gider avuçlarımdan
Sessiz dualara durur ellerim
Uzak dağların ceylanıdır gözlerim
Yüreğim çulsuz bir fakir
S a n a s ü r ü k l e n i r…

Söylenmemiş sözlerde seni arar
Hasretinle yıllanır güzelliğim
Akar anılarına isimsiz bir sevda
Gözpınarlarım hüzünlerini karşılar

Yokluğuna inat,
Her ıssız gecem firar
Her günüm sensin yar
Güzümde suskun yağmurlar
Tanıdık hüzünler solgun
Ne olur anla
Adressiz mektuplarda
Dermansız zaman
V a k i t d a r…

Mutlulukların koluna gir hadi
Yollarını düşür yoluma
Acımsı bekleyişleri vur dallarından
Gönlümde bir yudum hayat
Hüzünlerini avuçlarıma bırak
Yıldızları fısılda kulağıma

Hayallerimizi biriktir
Yaralı gece yarılarına…
Tel tel saçlarımı sar
Sızlayan avuçlarıma
A c ı m s ı ş i i r l e r d o l d u r…

Zamansızlığını giyin
Yaralı zemherileri unut
Gecikmişliğin elinden tut
G e l a r t ı k y a r…

Yüreğin kadar yakın
Gözlerin kadar uzağım ölüme
Ölüme bir nefes, bir an var
V a k i t d a r…

Şubat 2008

Ayşegül TEZCAN