Vakit Çok Geç - Nostalji Şiiri - Aydan Y ...

gözlerinizin loş odalarını gezdim de
uzadı gölgem tünelinde hayatın

siz!
takvim geçişlerinde rastladığım kadın
ben sizi şahane elbiselerinizden değil
yağmura gebe / bulutlu bakışlarınızdan tanıdım...

biliyor musunuz!
yüzümü kesen güz'dü pusulasız gidişiniz...

yıkılmaya yüz tutmuş bir örene gibi
yıllarca nöbetini tuttum sessizliğin
ki bu yüzden hiç bir mevsime uyanmadı iklimim

dağ kapladı gölgemi zaman zaman
tipilerle savruldum
bir resim oldum / yırttım kendimi
geceden sabaha

ve
şimdi siz!
bunca yıldan sonra
üstelikte bakır renkli bir günbatımında
aniden çıkıp geliverdiniz...
olsanız da biraz ürkek / biraz tedirgin
bakın!
gözlerimdeki taş plaktan seslenmekte size
Munir Nurettin

'Dönülmez akşamın ufkundayım vakit çok geç'