Vakit Çok Geç Şiiri - Necla Arpa Gülaçar

Artık ömrümden gün çalma!
vakit çok geç.
Kaç kere kaybettim hatırlamıyorum.
Usulcacık geçmiş ömür
Binmek için aldığım tren biletlerinin zamanı geçmiş.
Yapraklarlar sararmış tabiat ölmüş.
Bu sabah yokladım kendimi
Dokundum tenime, yüzüme
Hala yüreyebiliyorum
Hızlı olmasada koşabiliyorum.
Sevindim demek ölmemişim
Kar yağmış saçlarıma
Yüzümde tarihin bıraktığı çentikler
Bulutlar ağlıyor demek yine sonbahar.
Parktaki tebessümler kederli
İçinde bir insan biriktirmiş adamlar
Yüzleri huzur maskeli.
Artık çalmayın ömrümden!
Hain günler! hain takvimler!
Erken uyanmak için kurduğum saatler!
Artık çalmayın! vakit çok geç! ...
(N.A.G)