Vakit Belki Ölüm Şiiri - Kemal Taştekin

bir kalabalığa sürüklenir gibi
vurdum kendimi o yola
(zaman: gece yarısı)
(mekân: bilinen ana cadde)
ölmek bir defa olur
sabaha yakın bir zamanda
işçiler henüz uyanmamıştır (mekân: önemli değil)
ama sen ol yanımda
ne güneş, ne su ne de ekmek
bir de 'hazin hazin ağlar gönül'

ah istemez miydim
güneşin bol
ölmenin kıt olduğu
bir ahir zamanda
hem senin de çok olduğun
ama vurdum kendimi o yola

o halde
ilke bir: asla geriye dönme
ilke iki: yaşamayı öğren
soru: bu saksıların içinde ne büyür ki?