20.Ekim.2006
Taksimde bir meydan
Ve meydanda bir kadın bir adam
Kimseye aldırış etmeden ağlaşıyorlar zamansız
Zaten bir onlar var meydanda
Bir de uzaklardan gelen ayrılık türküsü
Vakit ilerledikçe ayrılık türküsünün sesi gürleşir
Kadın ve adam zamanın geldiğini bilir
Vakit ayrılık vaktidir
Vakit akan suyun akmamasıdır
Doğan güneşin doğmamasıdır
Dönen dünyanın durmasıdır...
Vakit ayrılık vaktidir
Adam son gücünü toplayarak
Son kez sımsıkı sarılarak
İçini yakan o acıyı en derinlere saklayarak
Hadi git der kadına…
Kadın öyle çok öyle çok sevmesine rağmen
İstenmediği yerde durmaz duramaz
Ve gözlerinde yaşları
Yüreğinde aşkın acı hatıraları
Gecenin karanlığına akar gider
Seven iki yürek böyle paramparça olur gider
Kayıt Tarihi : 20.10.2006 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!