Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Vâsıl olmaydı âmâl ey cânâ,
Koklayamadan soldu güllerim.
Yazıyor zehre-efşân bir mânâ.
Kadehimde kâtibem hûş-ber im.
Susuz da geçilir koca Sînâ.
Sensiz ummân olsa da neylerim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla