Ben kelimelere basarken kelimeler eziyordu beni,
Zamanı durdurmak için şakağına hedef alıyordum meğer hedefte hep ben durmuşum
Bi ülke, çığlık yok ayyuka çıkan sadece rüzgarlardan daha güçlü olmak isteyen sükut
Geçiyordu geçmekte olan geçiyorduu, dalga dalga gözyaşı dökerek hüzün ülkesindeydim ben
Durduruyordu bir aydınlık böyle eskitilmiş de olsa bir kalbi yeniden
Yerden yere vuruyordu kendini ışık huzmesi ulaşmıştı denizin henüz bilmediği yerlere
Gelip çatmıştı işte ölümsüzünde yaşatmanın zamanı, sevmek, en yücesiyle sevgilerin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla