Vakit Şiiri - Dilgüşa Deniz

Vakitlerden bir gece
Göğün mavisinin yitip gittiği gecenin
Karanlığın koynuna sığındığı vakit..
Gözlerinin mercanlığının
Su yüzüne çıktığı bir vakit...
Ki ben gözleri ışıldayan
Gülüşü masum
Sözleri güleç bir çocuktum
Seninle olduğum vakit.
Sen gittin oysa vakitsizce..
Dışarıda karın yağdığı
İçime ise yağmurların düştüğü bir vakit.
Islanan gözlerinin nemini soludum içime..
Usulca siniyorsun tüm bedenime...
Şimdi ben çok uzaklarda
Mazideki vakitsiz yaralarımla.
Dışarıda kar yağıyor,
Benimse içime yağmur...
Üşüyorum..
Sıcacık gönlüm,
Buzul dağlara dönüyor o vakit.
Meğer sıcaklığımı emiyormuşsun
Benden gittiğin vakit.
Herkes gittiğinde
Beni terk etmeyen yalnızlığım.
Bir varlık olur
Onun yokluğunu fırsat bildiği vakit.
Geç kalan mutluluk
Gelecek elbet bir gün!
Ne sınır çizgisi tanıyacak.
Ne de kaçınacak gök,
Alabildiğine mavi olmaktan.
Mutluluk gelip
Gözlerime değdiği vakit...
dilgüşa